Bezig bijtje en een Portugees Oorlogsschip!

De tijd VLIEGT werkelijk voorbij, zo ook dit bezige bijtje. Ik vlieg van hot naar her en heb nauwelijks tijd gehad om voor jullie een nieuw reisverslag te plaatsen.
Eigenlijk erg jammer want er zijn weer ontelbaar en on-onthoudbare leuke dingen gebeurt...
Gelukkig heb ik al ongeveer zo'n 1600 foto's gemaakt (als ik me niet vergis...) dus die kunnen me helpen bij alle herinneringen weer boven te halen.
Ik weet alleen niet goed waar ik moet beginnen.
Wel weet ik nog dat ik jullie iets grappigs wilde vertellen. Laat ik daar mee beginnen.

Op een dag (heeeeeeeel lang geleden, haha) kwamen ik buba en lamin thuis van stage. Het was al zo'n 18:00 uur. Abdou (onze onderbuurman, je weet wel... de Hulk) kwam binnen wandelen met een smyle op zijn gezicht. I have good news, zei hij.
Ik keek hem aan vol afwachting. Vandaag ga ik trouwen.
HUH !? Wat zeg je Abdou?? Ga je trouwen?? Met wie?? Met dat meisje die je twee weken geleden hebt ontmoet... waarop hij zonder aarzel of twijfel antwoordde; 'ja' . (Alsof het de normaalste zaak van de wereld was.)
Oke, leuk zei ik! Ik wist niet wat ik hoorde:p Maar ik was blij voor hem en feliciteerde hem. Hij vroeg of wij die dag mee wilde gaan naar zijn bruiloft. Nu?? Ja!! Nou, prima! We voelde ons vereerd.
Hoe laat begint het vroegen we. Waarop hij zei: om 17.00 uur.
Huh?? Maar dat is het toch nu?? En hoe laat moet jij er dan zijn Abdou?? ... Hij: om 17.00 uur. Wij: Maar Abdou, dan ben je toch te laat op je eigen bruiloft?? 'Ja' zei hij... ik ga rond 19.00uur, gaan jullie dan mee??
Hahahaha .. en zo ging het. Natuurlijk vroeg ik me als enige vrouw des huizes af wat ik aan moest trekken. Abdou zei; dat maakt niet uit, ik trek ook maar wat comfortabels aan (haha)..
Die avond hebben we dus onze eerste Gambiaanse bruiloft meegemaakt.
Halverwege de avond sleurde Abdou me aan m'n hand naar zijn bruid. Hij sloeg een arm om me heen en zei; 'She is going to be my seccond wife' .. waarop de bruid antwoordde; 'Oke, that's fine' .
Ik kon mijn lach niet inhouden en hem me er maar snel even kort gezegd 'onderuit gelult'.
Hij stelde voor om de volgende week te trouwen..
Dus jongens.. ik ben inmiddels getrouwd, ik woon inmiddels met hem en zijn andere vrouw samen en ik kan al Afrikaans koken als een malle!

Grapje natuurlijk, ik zag niets in zijn aanbod maar maakte er maar een grapje van. Wel een leuk verhaal he jongens:P..

Tijdens de bruiloft werden wij als enige 'tubabs' (witte bleekscheetjes) geïnterviewd door een man met een huis/tuin/keuken cameratje en een bakbeest van een bouwlamp in je gezicht. Komt die toneelschool/acteer/camera acteer opleiding van me toch nog van pas:p

Die week werden we door Boer nog uitgenodigd om bij hem in de Cinema waar hij werkt, voetbal te komen kijken. We hadden weer een donker hol verwacht vol et Afrikanen. Eenmaal aangekomen keek ik mijn ogen uit. Ik heb nog nooit in mijn leven ZO'N GROOT beeldscherm gezien!! Geloof me, het was nog groter dan een bioscoop in Nederland. Het zien er misschien niet zo mooi uit, maar het is ME-GA!
Ookal geef ik natuurlijk geen barst om voetbal.. dit keer moest PSV tegen Ajax spelen. En natuurlijk moet ik als Eindhovenaar PSV een beetje vertegenwoordigen terwijl de mannen Ajax gingen supporten.
De eindstand was minder.. maar ach, BOEIE!!

Ook zijn we met Laming (een collega van ons) naar de Serrekunda market geweest om stof te kopen voor een Afrikaanse dress. Ik kon kiezen uit honderden verschillende kleurtjes en stofjes. De een nog drukken dan de andere.. Voor sommige had ik zowat een zonnebril nodig om er naar te kunnen kijken. Met mijn verjaardag (op Koninginnedag) in mijn gedacht ging ik opzoek naar een oranje stof. Uit eindelijk had ik er een gevonden met een druk patroontje en goud! Hahaha een behoorlijk kitch stofje als je het mij vraagt, maar ik vond het wel lachen.
Dus natuurlijk wat van de prijs afgedaan en direct daarna naar de tailor gegaan bij ons in de straat. Daar kregen we boeken met voorbeelden van vrouwen/mannen in afrikaanse jurken waar we iets uit konden kiezen. Uiteindelijk heb ik de tailor duidelijk kunnen maken wat ik wilde. Ik was namelijk weer zoals gewoonlijk lekker ingewikkeld aan het doen:P Ik wilde een topje uit het ene boek en een rok uit een ander boek. De mannen kozen voor een stijlvolle afrikaanse dress voor mannen die ook bestaat uit twee delen. We vroegen de tailor of hij de jurken voor mijn verjaardag af kon hebben. Hij knikte ja.... de dagen daarna liepen we langs om te kijken uit nieuwsgierigheid of hij al aan de jurken was begonnen, maar nee hoor.. dag na dag..geen jurk onder de naaimachine te bekennen. Tot twee en voor mijn jurk zelfs 1 dag van tevoren!! Toen begon hij eindelijk eens aan onder jurkjes:p haha.
Inmiddels hadden we een BBQ georganiseerd om mijn verjaardag te vieren voor onze collega's, huisgenootjes en nog wat vrienden.
Dat was in het weekend voor mijn verjaardag. Ook de broer van Marius (Guido) was inmiddels in Gambia land gearriveerd. Gezellug!! De jurken waren precies op tijd af om ze te kunnen dragen op het feest :D.. Guido had even snel in één dag een nog op maat gemaakte dress kunnen fixen. Hoe doet'ie het toch!
Maargoed.. de dresscode was dan ook ''African dresses''
De BBQ hadden we geregeld via papa, die had hij nog staan dus de mannen hebben hem boven op ons balkon gesjouwd. We hadden onze Afrikaanse ausies al aan, salade gemaakt, muziekje erbij en de eerste gasten kwamen al binnen. Met genoeg vlees en genoeg drank voor iedereen had iedereen het erg naar zijn zin. Uiteindelijk barstte het feest boven op het balkon los met allerlei gekke afrikaanse dansjes. Het was hillarisch om te zien! En al helemaal wanneer een van ons 'tubabs' een Afrikaanse move probeerde te doen! hahaha (filmpjes komen later:p)

Het was een super geslaagd feest met alleen maar leuke mensen! Van Cherno (een super goede vent, huisgenoot) gaf me een Roze Afrikaanse jurk die eigenlijk van zijn vrouw is. haha! Ik wilde het eigenlijk uit beleefdheid niet aannemen, maar ik kon niet anders. Ik moest en zou hem houden. Hij paste precies! Ook van Aji (collega) kreeg ik een KNAL ORANJE mega grote bungalowtent. (Lees: Afrikaanse jurk)
Christian en Marius pasten er ook nog bij als dat nodig was, zo groot istie! hahah.
Na drie afrikaanse jurken rijker kreeg ik nog een kaart, twee armbandjes en een fotolijstje met een Happy-Bday tekst erop. Erg schattig!
De volgende dag een leuke kater erbij .. en in de middag liggen bakken op het strand. Dat hadden we wel verdiend!

Ik heb ook nog lekker paard gereden op het strand. Vet lachen en lekker drie dagen spierpijn! :P

Om mijn reisverslag af te ronden, hier nog een heftig, maar spannend avontuur.
Gisteren (01-05-2013) was het Public holliday. Iedereen had dus vrij. We wilde met onze goede bedoeling naar het werk gaan. Daar aangekomen bij de supermarkt bleek dat alle winkels dicht ware. DUH! Dus een doos choco pops in melk kon ik wel vergeten. We besloten naar het strand te gaan naar Kasumai. Daar hebben ze free Wifi dus konden we mooi verder werken. Lekker ontbijtje en een Baobab juice erbij:D smullen maar!
Toen ik er genoeg van had ging ik met mn bibs weer op het strand liggen. Rond de middag gingen ik Marius en Christian de zee in om even af te koelen. We zagen een raar ding in de zee drijven. Het leek een beetje op een kwal maar dan ook niet. Een goede beschrijving is: een boterham zakje met lucht erin. En aan de bovenkant een knalrode sliert en onderaan een flinke blauw/paarse streep/veeg en aan het lijfje gingen lange slierten. Het zag er niet heel gezond uit. Christian vroeg nog; wat is dat? Ik dacht in eerste instantie iets van een boei ofzo van een visnet. gezien de sliert die eraan hing.. maar we liepen weg. Opeens voelde ik mijn rechter bovenbeen heel erg branden. Alsof hij in de fik stond. Ik rende uit zee en begon de brullen.. (Ja, het deed pijn!) Uit reflex graaide ik naar zand van het strand en schuurde het over mijn been. Er zaten rare kleverige slierten op mijn been, die trok ik eraf. Ik rende naar de douche om te koelen omdat het voelde als een brandwond??
Richard (de eigenaar van Kasumai de beachbar) wilde dat ik naar het ziekenhuis ging. Hij bracht me ik liep behoorlijk krom van de pijn.
Bij de dokter aangekomen werd ik vrij snel naar een kamertje gebracht en kreeg een flinke naald bovenop mijn linkerhand in mn ader geduwd. Dat ging prima..niks aan de hand, maar op een gegeven moment werd ik goed duizelig.. ik ging onderuit gezakt zitten en mn hoofd tolde. Ik voelde mn bloed weg stromen en werd nogal bleek. De dokter zei dat het gif van het beest in mn bloed was gekomen en dat mijn hartslag daarom langzaam ging. Ik tolde wat rond en ze stopte in mijn andere hand ook zo'n zelfde naald met spul. (Ik heb geen idee wat het allemaal was, en op dat moment boeide het me ook allemaal niet zo.. ik tolde alleen maar alle kanten op met mn hoofd.) Ik zei: 'I don't feel good'. De dokter bracht me water. Gelukkig voelde ik me daardoor wat beter. Ze pleurde me in een rolstoel en brachten me ergens achterin de clinic. (Geen idee, heb het niet mee gekregen.. ik was half flauw gevallen) Ik werd op een bedje/ soort brancar ofzoiets gelegt zodat ik even kon bijkomen. Daar kreeg ik infuus met een slangetje naar mijn hand. Best spectaculair om te zien al dat gedoe ( en zeker op z'n Afrikaans) (Lees: ze stoten overal tegenaan, het bleek dat ze iets verkeerds hadden gedaan met het prikken in mn linkerhand omdat mn bloed weg ging uit mn ader ofzoiets.. dus hoppa, nog een naald erin! Heel erg prettig, niet dus. Daarna merkte ik op dat het vloeibare uit het infuus gewoon uit het slangetje kwam dus hebben ze het weer opnieuw aan elkaar moeten knopen, daarna kwam een zuster die merkte op dat er geen stopper ofziets op de slang zat.. lekker bezig jongens!) Dus ik hoop dat alles goed is gegaan.
Ik vroeg de dokter hoe lang ik moest blijven liggen.
Hij zijn minimaal twee uur.. WAT!! Voor een kwallen beetje?! Ik kon me niet voorstellen dat dat normaal was.. maar ach.. daar lag ik dan. Kon geen kant op met die toestand aan mn lijf. Na twee uur kwam Richard terug en vroeg of ik wat wilde eten. Ik had inmiddels ook behoorlijk dorst en hij haalde wat lekker broodjes met Hollandse kaas voor me! En een fles water. Daar knapte ik wel van op.
Na 4 uur lag ik daar nog. me kapot te vervelen want ik had helemaal niks bij!! Geen geld, geen telefoon.. ik had alleen nog mn bikini aan en een broekje en hemdje.. verder HELEMAAL NIKS! Ik kon ook niet ff iemand bellen of op internet iets opzoeken over 'wat te doen bij een rare kwallen-beten') Richard had geregeld dat hij aan het telefoon nummer van een van de jongens kon komen. Even later kwam marius met een vestje en wat geld voor een taxi terug.. want ik had dus niks bij me. Ook hadtie mn telefoon meegenomen dus ik was blij! Kort daarna kwam de dokter die zei dat ik zo van het infuus mocht. Het flesje was bijna leeg. GODZIJDANG! Wat duurde dat lang zeg! Ik heb nog nooooit zoiets slooms meegemaakt!
Ik kreeg nog wat medicijnen waarvan ik papa op heb laten zoeken wat het was. Schijnt nogal heftige medicatie te zijn die normaal wordt gebruikt voor hart patiënten om de bloeddruk op orde te houden ofzoiets. Lekker dus.. En nog een crempje om op de wond te smeren.
Pa heeft me daarna nog heel lang gebeld omdat ze thuis ook wel een beetje ongerust waren geworden. Ik omschreef het beest en uiteindelijk bleek ik een pechvogel te zijn. Het blijkt een Portugees oorlogsschip te zijn. Wordt vaak aangezien als kwal, maar dat is het niet. Het zijn vier organismen die bij elkaar horen. Ze kunnen soms wel één of twee meter lang worden en hun tentakels soms wel 50 meter! SO-DE-JU! Dus ik had een kleintje gelukkig. Sommige mensen zitten van top tot teen onder de brandwonden dus ik heb behoorlijk geluk gehad. Wel schijnt het een van de gevaarlijkste (en soms ook dodelijke) soort achtige kwallen op Aarde te zijn. Ik weet in elk geval dat ik een pittig beestje ben tegen gekomen.
Nu moet ik nog twee dagen de medicijnen slikken en mijn hartslag/bloeddruk in de gate houden. Het gif is als het goed is doorgespoeld door het infuus. Als ik dat niet had gedaan kan het gif ervoor zorgen dat je in shock raakt of in een erg geval een hartstilstand.
Maar ik loop, eet en praat weer net zo veel als eerst, heb goed kunnen slapen vannacht. Geen vreemde dingen meer gehad.
Dus nu weer rustig aan het werk.

Zo, dat was nog eens een avontuur he!


Jullie zijn weer een beetje op de hoogte van mijn gebeurtenissen!

Ook is het einde alweer bijna in zicht. Wel een vreemd gevoel dat ik weer terug moet. Ik voel me erg lekker hier en het leven is nog steeds goed!
Ik heb het erg naar mn zin en hoop de laatste weekjes nog volop te kunnen genieten van de tijd hier!

HOU JE TAAI!

Veel liefs 'Blue bottle jelly Fish' - fraaie jongen, dat beest!

Liefs XOXO Lauw